5 wk Ecuador: Bed bugs, muggen, kip & koolhydraten

Tl;dr: ik leef nog en het is best leuk hier

Holaaaaa

Van verschillende kanten kreeg ik vragen of ik nog leefde en of er eens een keer wat foto's en goede verhalen gedeeld konden worden.
Wees gerust, ik ben (nog) niet ontvoerd door kartels, doodgebeten door een straathond of gestikt in een empanada, maar leefde de afgelopen maand grotendeels offline, heerlijk rustig zonder appjes en snapjes.

En omdat tig keer hetzelfde verhaal vertellen best wel enigszins vermoeiend is moet ik er ook maar aan geloven: de reisblog.

Alweer zo'n zes weken geleden begon mijn reis die tot dan toe vooral nog een leuk en ver toekomstplan leek. Uitgezwaaid door een heel comité, inclusief opa en oma die als verrassing naar Eindhoven waren afgereisd, stapten Natasja en ik in het vliegtuig van onze favo maatschappij Ryanair #lekkercheap. Er zijn vast mensen op een stijlvollere manier aan hun reis begonnen maar voor ons telt elke cent.
De mini-stedentrip Madrid, die we vanwege de ruime overstap hadden ingepland, ging tot onze spijt in rook op vanwege vertraging (maar dit hadden we als ervaren Ryanair reizigers uiteraard al ingecalculeerd).

Bij aankomst in Guayaquil, grootste stad van Ecuador maar bepaald geen pareltje, kwamen we na de eerste nacht gelijk in aanraking met de eerste exotische dieren. Helaas geen alpaca of toekan, maar een matras rijkelijk gevuld met bedwantsen. Over deze kleine opdondertjes deden op reisfora genoeg spookverhalen de ronde maar dat het uitgerekend in het EERSTE (en tot nu toe enige *afkloppen*) hostel al raak zou zijn hadden we in onze ergste nachtmerrie nog niet kunnen dromen.

Dezelfde beestjes troffen we aan in onze dagrugzak en dus bestond ons reisgezelschap na de eerste paar dagen al uit meer dan twee en stonden we voor de eerste grote uitdaging: een insectengenocide ontketenen.

Sprayen?
Stomen?
Hoge drukreiniger? (ja dit werd echt aangeraden door Google)

Gelukkig bleek een flink hete was voldoende en hebben we onze niet zo geliefde vrinden tot op de dag van vandaag niet meer terug gezien.

Onze volgende bestemming was de badplaats Montañita, beter bekend als het Chersonissos van Zuid-Amerika. Vreemd genoeg kwamen wij hier echter niet om te zuipen tot het daglicht, maar stonden hier elke ochtend om 8 uur Spaans lessen op het program. En dat is dus een verdacht lastige combinatie met cocktails van $1,50 en een hostel waar je onbeperkt kan drinken voor $6 per avond. Gelukkig zijn wij goed getrainde Unitaters en viel dit prima te combineren. #collegemeteenkater

Saillant detail #1: een zekere avond troffen we twee coke snuivende jongens aan in onze privékamer!?! Bijzondere ervaring..
Leuk feitje #1: “emburracharse” is Spaans voor bezatten en “chuchaqui” (spreek uit: tjoetjakkie) is brak. Belangrijke woorden.

De dagen erop waren gevuld met een cruise naar Isla de la Plata (ofwel de “Poor man’s Galapagos” want voor de echte zijn we te arme studenten), waar we onder andere walvissen, schildpadden en blue footed “boobies” hebben gespot en een stedentrip Quito, de hoogste hoofdstad ter wereld op 2800 meter, met bezoek aan “Mitad del Mundo” (Midden van de wereld), waar je recht op de evenaar kon staan.

Leuk feitje #2: ‘Ecuador’ is Spaans voor evenaar. Best logisch ook eigenlijk.

Na de kust en het hooggebergte was er nog een belangrijk gedeelte van het land onontdekt: de jungle! Na flink wat afdingen (chapeau Tasja) hebben we voor een redelijke prijs een driedaagse privétour in de jungle weten te fixen.

Saillant detail #2: Een privétour hield in: een eigen gids, een eigen kapitein, een eigen kok én een eigen hulp/knecht/slaaf die onze tas droeg. Dat hadden we even goed voor elkaar. (Note van Natasja: de hulp droeg alleen de tas omdat Bram klaar was met de tas en ik hem ging dragen, wat de hulp zo zielig vond dat hij hem droeg #wegmethetfeminisme)

Het waren drie kleffe, benauwde, zweterige dagen vol muggen, gekke planten, muggen, exotische vogels, muggen, krokodillen, luiaards, tarantula’s, salamanders, apen, slangen, piranha’s, muggen en nog meer muggen. Ondanks de 100 bulten was het het geld meer dan waard. En hoewel de adrenaline deze volle drie dagen behoorlijk door onze aderen stroomde bereikte dit wel een hoogtepunt toen onze gids midden tussen de Kaaimannen ineens in het water viel tijdens een poging om een baby te grijpen. Gelukkig wist ik hem en al zijn ledematen weer veilig in de boot te trekken en had ik daarmee m’n karmapunten ook weer verdiend. Schrikken was het in ieder geval wel.

Eenmaal teruggekeerd in de bewoonde wereld trokken we naar ‘adventure-capital’ Baños, waar we hebben geraft, geziplined en geschommeld boven een afgrond. Verder hebben we ons ondergedompeld in de thermale baden met natuurlijk water waar de plaats naar vernoemd is.

Saillant detail #3: Verbrande schouders houden niet van baden van 40 graden. Dat laten ze tot op de dag van vandaag nog weten. Sorry huid.
Leuk feitje #3: ‘Baños’ is ook Spaans voor wc's en meerdere toeristen liepen hier dus rond met een I <3 Toiletten shirt.

Hoewel deze levensgevaarlijke praktijken al redelijk sportief waren voor ons doen, moest de echte arbeid nog komen: de Quilotoa loop, een driedaagse trek naar een 4000 meter hoge vulkaan. Ondanks onze kroegconditie hebben we de vele kilometers weten af te leggen en de top bereikt (waar uiteraard een flinke pul stond te wachten).

Saillant detail #4: Één van de hostels onderweg had een gratis jacuzzi, waar we gezellig hebben lopen kleppen met een Amerikaans stel. Ze gaven ons een kaartje met de site van hun blog. De blog bleek echter minder interessant dan de ware aard van het stel die boven kwam na grondig stalkonderzoek door Natasja&Bram™. De man was een Supreme Court judge, met vele verdachtmakingen van fraude en omkoping en zelfs een eigen documentaire.

Een vulkaanbeklimming en een tripje naar de culturele stad Cuenca later zat onze tijd in Ecuador erop en dus bevinden we ons sinds een ruime week in Peru. Omdat het noorden beduidend minder interessant is dan het zuiden hebben we ons met enkele nachtbussen al een redelijk eind door het land gebaand. Na enkele dagen in de bergen van Huaraz vertrekken we vanavond naar de hoofdstad Lima, waar we een heuse ontmoeting zullen hebben met een Bekende Groninger. (WOAH CLIFFHANGER)

Tot slot nog wat extra feitjes:

Leuk feitje #4: Het leven draait hier om pure koolhydraten. Het was voor ons nog even wennen toen Natasja een pasta bestelde en deze geserveerd werd met aardappelen én brood maar inmiddels verwachten we in restaurants al geen groente meer.
Leuk feitje #5: Alles wat geen koolhydraat is, is kip. Ze lopen over straat, gaan met de bus, hangen als hele lijken aan marktkramen, maar zijn vooral samen met rijst het basisingrediënt van ongeveer elk plaatselijk gerecht.
Leuk feitje #6: WC-papier mag hier niet doorgespoeld worden, maar moet in de prullenbak. Dat vinden mensen (wijzelf soms ook) best lastig dus toiletten zijn vaak verstopt.
Leuk feitje #7: Het enige Spaans dat je hier echt hoeft te kunnen is “¿Cuanto cuesta?”
Leuk feitje #8: In Quito is een kerk waar je bier kan bestellen.
Leuk feitje #9: Chinezen zijn stom.
Leuk feitje #10: Gidsen die in je gezicht spugen ook. (Als je vertelt over lama's hoef je ze nog niet na te doen)
Leuk feitje #11: We deden 5 weken over Ecuador en gaan vanaf januari in 5 weken van Santiago (Chili) naar Rio de Janeiro omdat we daar carnaval willen vieren
Leuk feitje #12: Ik ga in de kerstvakantie naar Paaseiland #rebels #verwarring
Leuk feitje #13: Er wordt ook gevlogd maar dat komt voorlopig niet openbaar, jammerdebammer

(Reageren mag, R+R = R+R back)